~Kees Voorhoeve
[Uit: Stadia van Regeneratie]
De 2de fase betreft het kindstadium van de Ziel. Meer en meer begint de
Zielekracht te verschijnen. We leren onderscheid te maken tussen dat wat
bij de persoonlijkheid hoort en dat wat de Ziel uitstraalt. Deze fase
wordt ook wel het stadium van de scheiding of de dood genoemd omdat er
een splitsing plaatsvindt tussen onze eigen wil en de Wil van de
Heilige. De belangrijkste meditatiebeoefening in deze fase is leren als
‘Ruimte’ aanwezig te zijn. We stemmen ons af op een open doorschijnende
ruimte, zonder geïdentificeerd te zijn met allerlei impulsen. We dienen
in deze fase de automatische stroom van denken en voelen te doorbreken.
Alle egocentrische en vastgeroeste patronen, alle vormen van fascinatie
en gehechtheid worden losgeweekt en schoongespoeld. We oefenen constant
in non-identificatie. Tegelijkertijd is de zuigkracht naar de wereld
zeer groot en een innerlijke strijd brandt los. Dit is een intens
zuiveringsproces. De scheiding die uiteindelijk ontstaat, geeft een
ervaring van bevrijding, maar er ontstaat ook koelte. De persoonlijkheid
wordt passiever, maar de Zielekracht bevindt zich in een kindstadium en
heeft nog te weinig kracht. De Heilige wordt als de Ander ervaren.
Hierbij is een onophoudelijk geloof noodzakelijk. Blijf vertrouwen en
blijf gemotiveerd om de Weg te volgen. Besef dat dit een fase is waar je
door heen moet gaan. Ga door met meditatie en vraag de Heilige om hulp
en kracht om niet meer met de uiterlijke mens meegesleurd te worden. We
proberen elke dag af te wegen wat hoort bij de Aarde en wat hoort bij de
Hemel: wat is uiterlijk (persoonlijkheid) en wat is innerlijk (Ziel)?
Biedt weerstand tegen verleiding van de uiterlijke mens en besef vooral
tot in het merg van je botten dat ‘Ik’ niets zelf kan. We dienen tot
overgave te komen. Ik besef dat ‘ik’ niet de Bron ben. Niet mijn wil,
maar werkelijk Uw Wil geschiede, vormt de grondervaring.
Valkuilen:
In deze fase blijft de zuigkracht van de wereld en de persoonlijkheid
volop aanwezig en tegelijkertijd zijn we nog niet helemaal vertrouwd
geraakt met de Zielekracht die meer doorbreekt. Deze ervaring van
innerlijke verdeeldheid kan betekenen dat we ons meer en meer gespleten
gaan voelen. We worden verscheurd door tegenstrijdige gedachten en
gevoelens. Het ene moment vanuit enthousiasme staan we werkelijk klaar
voor de ander en geven we al onze aandacht. Het andere moment hebben we
flink de pest in en zijn we niet meer bereid de ander te helpen en
sluiten we ons af. Naast het feit dat we in de 2de fase helder worden
geconfronteerd met deze innerlijke verdeeldheid, vindt er ten aanzien
van het zuiveringsproces tevens een versterking plaats van frustratie en
lijden. Het licht schijnt op onze donkere kant, alles wat verdeeld is
en vastzit en waar we last van hebben, wordt zichtbaar gemaakt en
versterkt met als doel omgevormd te worden. Het gevaar is aanwezig dat
we niet willen leven met deze zuivering en innerlijke dualiteit; we
dreigen weer terug te vallen in onze oude patronen van egocentrisch
gedrag en we schermen ons af van het zuiveringsproces. Spirituele
luiheid treedt dan naar voren. We hebben geen zin meer om te oefenen en
kiezen voor de verleidingen van de wereld. We hangen thuis wat rond en
kijken naar de televisie, een beetje zappend en passsief consumerend,
weg is de behoefte aan meditatie en mystiek. De situatie kan ook de
andere kant opslaan: het spirituele materialisme neemt juist toe. We
willen de zaak beheersen en vanuit een zekere overmoed gaan we zelf de
Toren van Babel bouwen; we willen op onze eigen kracht opklimmen naar de
Heilige en de Hemel bestormen om het grote geluk te verwezenlijken.
Vroeg of laat zullen we flink vastlopen, want deze ik-gerichte weg
brengt ons alleen maar op een dwaalspoor.
Lees meer