Meditatie

Zodra we aangeraakt zijn en de eerste stap op de spirituele weg zetten, vormt meditatie de centrale oefening. Meditatie betekent ‘aandacht’ en ‘aanwezig zijn’. ‘Aandacht’ maakt ons ontvankelijk. Door aandachtig te zijn worden we bewust van wat er in ons leven gebeurt. We ontdekken hoe automatisch we leven en afgeleid worden. We beseffen hoe gedachten en gevoelens ons leven beheersen. We worden geleefd. Zie hoe dit werkt, elke dag opnieuw. Zie werkelijk wie we zijn en hoe we handelen. Tegelijkertijd dienen we deze bewuste ervaring in evenwicht te brengen. Dit noemen we ‘aanwezig zijn’. ‘Aanwezig zijn’ betekent leren in ons lichaam te wonen en je echt thuis voelen; de wereld ervaren, in het ‘hier en nu’, zonder dat we meegesleurd worden. We blijven in onze eigen kracht: een ervaring van geworteld zijn, een gevoel van stabiliteit en niet meer in bezit genomen door de constante stroom van denken en voelen. We leren onze krampachtige houding van vastgrijpen en vasthouden los te laten en oefenen in non-identificatie: we raken niet meer geïdentificeerd met onze egocentrische levenshouding en de zuigkracht van de wereld.

Vanuit de basishouding van ‘aandacht en aanwezig zijn’ kunnen we stap voor stap de meditatie verdiepen. We openen onze aandacht en bemerken meer en meer dat ons lichaam als een ruimte verschijnt. We ervaren een open doorschijnende ruimte, niet meer vastzittend in een egocentrisch beeld van onszelf en ons lichaam. We zijn open en ontvankelijk naar de wereld en tegelijkertijd aanwezig in de kracht van de ruimte-die-we-zijn. Vervolgens blijkt dat deze ruimte een middelpunt heeft, het mystieke hart, het centrum van ons wezen. Het mystieke hart vormt de innerlijke woonplaats van de ziel.

Door steeds vanuit het mystieke hart aandachtig te zijn, kunnen werkelijk de ziel tot ontplooiing brengen en ons meer en meer laten inspireren door de goddelijke tegenwoordigheid, de eeuwige bron van liefde, compassie en wijsheid.

Kees Voorhoeve

Lees meer: Stadia van Regeneratie