Tijdens het mediteren en als we ons vanuit het gebed afstemmen op de Heilige, kan er toch steeds een vorm van zelfbedrog binnen sluipen. Ik weet wel dat ‘ik’ niets kan en dat het er om gaat los te laten en helemaal ontvankelijk te worden voor de Ziel, maar er zijn steeds ‘ikken’ die de zaak willen regelen en bepalen. ‘Ik’ wil het oplossen. ‘Ik’ wil de Ziel wakker maken. Maar dit blijkt een illusie, want hoe meer ik van alles wil, hoe meer ik vast kom te zitten. Zit ik eenmaal vast, dan is er geen inspiratie meer; een gevoel van wanhoop, grote onzekerheid en verlatenheid overvalt mij. Ik wil mijzelf overschreeuwen. Ik wil snel de crisis even oplossen. Zal ik toch maar alles uitleven en mij mee laten sleuren? Dat geeft tenminste even een ontlading. Meestal kiezen Ikken er voor om steeds opnieuw alles weg te stoppen en te onderdrukken, om weg te vluchten van de pijn en het lijden.
Wat kan ik doen? Ik voel me machteloos, Help mij ! Wat kan ik werkelijk nog doen als niets meer werkt?
Laat los, laat los, wordt helemaal stil, vraag vanuit overgave hulp aan de Heilige. Laat de Heilige het werk doen. En als dat lukt is het wonderbaarlijk om te zien hoe in deze overgave verschillende inzichten gegeven worden, die een richting aangeven en ondersteuning bieden:
• Omarm de crisis. Wrijving en strijd zijn noodzakelijk.
Ik besef dat op sommige momenten een crisis noodzakelijk is zodat processen omgevormd kunnen. Dit besef helpt mij om voor de crisis en de strijd open te staan.
• Alles wat in de ruimte die ik ben verschijnt, is er om getransformeerd te worden.
De mest die we in onze tuin gebruiken gooien we niet weg, maar gebruiken we om onze tuin vruchtbaar te maken. Het is daarom niet nodig onze angsten, frustraties en neuroses te verdringen of weg te stoppen, maar ze wakker tegemoet te treden en ze te accepteren.
• Ik besef werkelijk dat ik niet mijn gedachten en gevoelens ben.
In de wrijving en de strijd gebeurt iets: een omslag, een ervaring van niet meer ‘ik’ te zijn. ‘Het’ denkt en voelt in mij, een wezenlijk kenmerk van non-identificatie.
• Laat die andere wezens en ikken maar denken en voelen.
Als we toch weer meegezogen worden door het spel van allerlei ikken, zie dan dat het gebeurt en ga er niet meer in mee. Geef die ikken geen voeding meer. Probeer uit het spel van de ikken te stappen. Geef die ikken geen autoriteit. We leven in een innerlijk rijk van vele dwaze en wijze ikken, die regelmatig ons leven zuur en zoet kunnen maken. Probeer deze wereld te aanschouwen zonder meegesleurd te worden.
• Het Heilige Vuur helpt mij te zuiveren.
Als we in staat zijn in het meditatieproces ruimte te zijn en niet meer te reageren op dat wat verschijnt, kan de Heilige in ons werken. Het Heilige Vuur spoelt ons schoon. Het Heilige zuivert de onware kanten. Meer en meer voelt de ruimte die ik ben aan als een doorschijnende sfeer met een zachte liefdevolle kwaliteit.
© Kees Voorhoeve
