De onware persoonlijkheid
De mens leeft in gehechtheid. We worden steeds meegenomen in de zuigkracht van de wereld en laten ons leiden door zintuiglijke en psychologische ervaringen.
Ook al denken we dat we vrij zijn en eigen keuzes maken, in werkelijkheid bevinden we ons in een slaaptoestand, afgesloten van de liefdevolle wijsheid.
Langzaamaan ontstaat er vanuit deze bewustzijnsvernauwing een onware structuur in onze persoonlijkheid.
We ervaren het leven niet meer zoals het is, maar we zien alles door een masker of filter en zodoende blijven we gevangen in een vicieuze cirkel van gehechtheid.
Tijdens de mystieke weg zullen we met deze gehechtheid en zuigkracht geconfronteerd worden. Ook al oefenen we oprecht en proberen we ruimte te maken voor de inspiratie van de ziel, we worden heen en weer gesleurd.
We gaan heen en weer tussen de verleiding en onzuiverheid van de wereld aan de ene kant en de liefde en wijsheid van de ziel aan de andere kant.
Het is een innerlijke strijd, een fundamentele worsteling, waarbij we regelmatig crisisachtige momenten zullen beleven en toch de kracht dienen op te brengen om in de diepte van de stilte het zuiveringsproces van de zuigkracht toe te laten.
Om inzicht te krijgen in het proces van gehechtheid is het interessant te kijken naar het onderscheid tussen de onware persoonlijkheid, de ware persoonlijkheid en de ziel.
De onware persoonlijkheid is een misvormde structuur die onze ervaring beheerst.
Vanuit de onware 'persona' zijn we niet eerlijk ten opzichte van onszelf en willen we niet zien wie we werkelijk zijn.
‘Persona’ betekent masker. De onware persoonlijkheid is een masker van allerlei patronen en ikken.
De onware persoon leeft op bezitsdrang.
We willen van alles ‘hebben’ om gelukkig te worden.
Er zijn verschillende kenmerken van de onware persoonlijkheid te benoemen: gewoontes, zelfbeelden en gedachten-constructies die we voor de werkelijkheid aanzien zonder ze te toetsen aan de directe ervaring.
We nemen fantasieën over het leven en onszelf voor waar aan. Maar deze ‘plaatjes’ in ons hoofd zijn een tweedehands ervaring,
ze werken hypnotisch en houden ons in slaap.
We zijn ons dan niet meer bewust van de ervaring zelf, maar we leven in de wereld van gedachtenconstructies en emotionele reactiepatronen zonder in contact te zijn met de levende ervaring.
Het is een proces van dominante identificatie. Op zich is identificatie noodzakelijk om tot zelfkennis te komen. Er ontstaat afstand en overzicht. Identificatie maakt ons zelfbewust, waarbij een onderscheid ontstaat tussen mij en de ander.
Als we met de identificaties meegesleurd worden, gaan allerlei patronen een eigen leven leiden.
De dualiteit wordt verabsoluteerd en de onware persoonlijkheid heeft plaats genomen in het centrum van ons wezen.
We houden vast aan een zelfbeeld, dat niet overeenkomt met de werkelijkheid. Allerlei ‘onware ikken’ willen indruk maken, macht uitoefenen, zichzelf verkopen of presenteren, willen aandacht krijgen en bevredigd worden.
We worden als mens geleefd en beheerst door deze ‘onware ikken’.