Liefde is een vuur [3]

~Llewellyn Vaughan-Lee 

Soefisme is een pad van liefde. De Soefi is een reiziger op het pad van liefde, een zoeker die terugreist naar God door het mysterie van het hart. Voor de Soefi is de relatie met God die van minnaar en Geliefde, en Soefi’s staan ook bekend als minnaars van God. De reis naar God vindt plaats in het hart, en al eeuwenlang reizen Soefi’s diep in zichzelf, naar de geheime kamer van het hart. Waar minnaar en Geliefde de extase van vereniging delen.

Er zijn mensen voor wie spiritueel leven een liefdesaffaire moet zijn, een gepassioneerde affaire van de ziel. Deze overweldigende liefdesaffaire vindt plaats in het hart, en is één van de grootste mysteries van de mens. God liefhebben en bemind te worden door God, de diepte en intimiteit van deze relatie te beleven, is een geheim reeds lang bekend bij de Soefi. In het hart komen we steeds dichterbij onze Geliefde, zo dichtbij dat er uiteindelijk geen scheiding is wanneer de minnaar versmelt met de Geliefde, de minnaar verliest zichzelf in de liefde. Stap voor stap lopen we op het pad van liefde, totdat we uiteindelijk door liefde meegenomen worden in liefde; we worden door God naar God gevoerd, en dan is er geen weg meer terug, alleen een steeds dieper wordende liefdesaffaire van de ziel. Dit is de aloude reis van scheiding naar vereniging, de reis van ons eigen zelf terug naar een staat van één-zijn met God.

Op deze reis is liefde de kracht die ons naar Huis brengt. Liefde is de meest invloedrijke kracht in het universum en ze bevindt zich in het hart van een ieder. Maar de liefde moet gewekt worden. Het hart moet geactiveerd worden, zodat het haar oorspronkelijke passie, deze verbinding van liefde die door de wereld loopt en onze eigen essentie is, kan leren kennen.

Sinds het begin der tijden zijn er meesters van liefde, spirituele leraren die de wegen van de liefde kennen, en weten hoe deze kracht in de mens te activeren en te kanaliseren. Zij dragen de kennis en weten hoe ze het verlangen dat de ziel naar God heeft, wakker moeten maken, en ze helpen dit verlangen te leven en hoe je dit verlangen toe kunt staan zichzelf te vervullen zodat de minnaar nabijheid en intimiteit, en uiteindelijk één-zijn met God, leert ervaren. Dit is de oeroude wijsheid van de liefde, hoe het hart te activeren, hoe met de stroom van liefde te werken zodat de mens teruggebracht wordt, naar God. En dit is de wijsheid van de Soefi’s, het oeroude pad van de liefde, dat er altijd al was, lang, lang voordat zij Soefi’s genoemd werden.

Er is een verhaal over een groep mystici, een groep minnaars van God, die de Kamal Posh genoemd werd. Kamal Posh betekent dekendragers, want hun enige bezit was een deken die ze als bedekking gedurende de dag droegen en ‘s nachts als deken gebruikten. Het verhaal gaat dat zij door de oude wereld van profeet naar profeet reisden, maar dat niemand hen tevreden kon stellen. Iedere profeet zei hen dit te doen of dat te doen, en dit bevredigden hen niet. Toen op een dag, ten tijde van Mohammed, zat de Profeet samen met zijn metgezellen toen hij zei dat binnen een bepaald aantal dagen de mannen van de Kamal Posh zouden komen. Dus gebeurde het dat na dat aantal dagen deze groep Kamal Posh bij de profeet Mohammed kwam. Toen ze bij hem waren zei hij niets, maar de Kamal Posh waren helemaal tevreden. Waarom waren zij tevreden? Omdat hij liefde in hun hart schiep, en wanneer er liefde is geschapen, welke ontevredenheid kan er dan nog zijn?