~Kees Voorhoeve
In de 4e fase van de Mystieke Weg vindt de omslag plaats van het persoonlijke naar de
Ziel. Mijn wezen is werkelijk door het Goddelijke aangeraakt.
We zijn ‘Ruimte’, we zijn volledig ‘Aanwezig’ gesteld.
De Ruimte-die-ik-ben is een ontmoetingsplaats geworden met de Goddelijke Inspiratie. Het zwaartepunt is verschoven. De persoonlijkheid is
meer en meer passief geworden en de Zielekracht straalt vanuit het
mystieke hart. De Goddelijke Wil staat centraal en er is volledige
overgave in Liefde. Het conceptuele denken van de persoonlijkheid
is tot rust gebracht en gedraagt zich als een instrument. We worden
niet meer automatisch meegesleurd door lastige emoties.
De oefeningen van ‘Ruimte zijn’ en non-identificatie hebben zich
geïntegreerd in het dagelijkse leven. Er wordt geen nieuwe voeding
meer gegeven aan heilloze gedachteconstructies en emotionele
reactiepatronen.
De Ruimte-die-ik-ben is transparant voor de Adem van de Heilige.
We plukken de spirituele vruchten die gerijpt zijn door de inzet en
overgave van onze spirituele levenshouding.
“Zwanger van aanvang die is en zal zijn
de Ene
zij baarde en werd twee.
Zo ontstonden begin en einde.
Tijd was geboren en de tijd
bracht stervelingen voort.
Zij vonden een plaats.
Maar de Plaats waren zij niet.
Wie de hunkering bewaarden van hun geboorte
hebben de Verschijning herkend bij haar komst.
Zij hebben zich naar haar toegewend.
Zij hebben zich afgewend
van de weg die doodloopt in het vergeten.
Zij richten hun schreden in het weten
dat aanvang de vrucht is
die rust in de Naam.”
~Het Evangelie van Maria
